Raoul Petersen, productieleider bij Studio 52nd: 'Laten we vooral kijken wat er wél kan'

Hoe ben je bij Studio 52nd terecht gekomen?

'Ik kom vanuit de zakelijke dienstverlening en was projectleider bij onder andere Rabobank Nederland en de GVB, waar ik werkte aan de Noord-Zuidlijn. Daar merkte ik dat dit niet de richting was waar ik de rest van mijn leven verder in wilde, daarvoor kreeg ik er te weinig energie van. Ik ben dus een zoektocht begonnen om te kijken waar ik wél energie van krijg. De podiumkunsten hebben me altijd geïnteresseerd, dus ik reageerde op de vacature voor productieleider bij Studio 52nd. Het is nieuw voor me en dus een leerproces met vallen en opstaan, maar ik ben van nature iemand die graag alles oppakt en dat kan ik in deze opdracht goed kwijt.

En je werd direct in het diepe gegooid.

'Mijn eerste klus was de productie van Fok me hokje tijdens de Pride in Amsterdam. In acht dagen speelden we twaalf voorstellingen op zes verschillende plekken, dus ik was van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat in touw. Dat was heel gaaf om mee te maken, je leeft dan even helemaal in een bubbel. Bovendien speelden we op een paar bijzondere locaties, wat altijd leuke uitdagingen met zich meebrengt.'

Wat voor uitdagingen kom je dan tegen?

'Het meest bijzondere moment die week was een voorstelling in het Muiderslot. We zouden daar op de binnenplaats spelen, maar het zat me niet lekker. Er waren teveel risicofactoren omdat het buiten was. Dus de avond voor de voorstelling besloten we om de voorstelling naar de ridderzaal te verplaatsen. Die was eigenlijk te klein voor het decor, dus dat was een enorme uitdaging. Uiteindelijk was het noodweer en stond de binnenplaats onder water, terwijl wij in de ridderzaal één van de meest intieme, mooiste edities van Fok me hokje hebben gespeeld.'

Je bent wel in een lastige tijd de podiumkunsten in gegaan. Wat merk je van de coronacrisis bij je werk?

'Op dit moment is Fok me hokje op tour, maar er worden de laatste week veel schoolvoorstellingen afgelast. Scholen trekken zich terug of theaters kunnen het niet meer voor elkaar krijgen, wat heel begrijpelijk is. De voorstelling wordt goed ontvangen, dus hopelijk kunnen we het later in 2022 nog inhalen. Maar dat is nog totaal onzeker. De coronacrisis vraagt om constant aanpassingsvermogen, maar we moeten ook gewoon accepteren dat het er is. Laten we vooral kijken wat er wél kan en proberen dat voor elkaar te krijgen.

Wat zijn je plannen voor komend jaar?

'Naast de mogelijke verlenging van Fok me hokje staat er nog een productie bij Studio 52nd gepland, waarbij ik gevraagd ben om al vroeg in het proces mee te werken als creative producer. Ik blijf voorlopig dus bij Studio 52nd betrokken. Naast dit werk organiseer ik klassieke muziekproducties en ben ik projectleider van het Masterclass Festival en het jongerenprogramma Stagedive.'

'Uiteindelijk zou ik graag zowel meer eigen producties willen neerzetten met mijn eigen bedrijf en tegelijk als creatief producent bij culturele instellingen willen werken. Het liefst wel bij kleine organisaties. Dat vind ik ook zo fijn aan Studio 52nd: ik ben grote organisaties gewend en vind het heel fijn om bij zo'n kleine, energieke club te werken. Ik ben veel liever een groot deel van een kleine organisatie, dan een klein deel van een grote organisatie.

Wat is tot nu toe je hoogtepunt bij Studio 52nd?

Het zijn meestal de kleine momenten waar ik veel voldoening van krijg. Bijvoorbeeld een nagesprek van Fok me hokje tijdens de Pride, waar de ouders van de jonge schrijvers bij zaten. Ze mochten reageren op wat hun kind had geschreven en meegemaakt. Dat was een heel mooi en emotioneel nagesprek. Een voorstelling kan elke keer ongeveer hetzelfde zijn, maar de zaal en de nagesprekken zijn elke keer anders. Dat zorgt ervoor dat je steeds opnieuw geraakt wordt, door het publiek.