Special edition Archieven

Arne ziet overeenkomsten tussen theatermaken en gamen

24 mei 2022 by Rosalie

De acteurs voor GOOD GAME zijn bekend! Ontmoet Arne Luiting. Zondag 29 mei ontmoet hij op de eerste schrijfdag de jonge schrijftalenten, die hun ervaringen over games delen. Arne blikt vast vooruit.

“Ik ben vooral heel erg benieuwd naar verhalen van jongeren”, vertelt acteur Arne Luiting, één van drie acteurs die de teksten van jongeren op het podium gaat brengen. “Ik speel nu zelf in Beat it, een voorstelling over geweld in games. Maar ik kan me goed voorstellen dat je veel meer kunt doen dan alleen waarschuwen. In Minecraft bouw je bijvoorbeeld een eigen wereld; heel interessant om te zien hoe je op die manier een utopische plek voor jezelf bouwt.”

Luiting legt uit dat hij benieuwd is wat een virtuele wereld beter maakt dan de wereld waar we zelf in leven. “Als acteurs doen wij eigenlijk net zoiets in het theater. Je bouwt een nieuwe wereld waar je in wil verdwijnen. Ik heb het idee dat jongeren dat ook doen. Daar komt nog bij dat je kunt chatten met mensen over de hele wereld: vrienden die je in het normale leven waarschijnlijk niet tegenkomt. Ik ben erg benieuwd wat jongeren hier zelf over te zeggen hebben.”

GOOD GAME zal zeker geen kinderlijk verhaal worden. “We onderschatten nog wel eens hoeveel ze eigenlijk al weten”, vertelt Luiting. “Je hoeft niet alles uit te leggen om je publiek iets te laten begrijpen. Ik denk dan ook niet dat ik me anders voorbereid dan als ik een voorstelling voor volwassenen zou spelen. Wel vind ik het belangrijk om een taal neer te zetten die jongeren verstaan. We willen begrijpen hoe zij denken en naar de wereld kijken, zodat ze zich ook met de voorstelling kunnen identificeren. Dat is voor mij het belangrijkste.”

Dionisio is best hypocriet als het op gamen aankomt

23 mei 2022 by Rosalie

Nieuws

GOOD GAME (GG), Special edition

De acteurs voor GOOD GAME zijn bekend! Ontmoet Dionisio Matias. Zondag 29 mei ontmoet hij op de eerste schrijfdag de jonge schrijftalenten, die hun ervaringen over games delen. Dionisio blikt vast vooruit.

Dionisio is geen vreemde bij Studio 52nd. Hij is nog tot en met november te zien in FOK ME HOKJE, onze vorige Special Edition. Voor hem zijn de schrijfweekenden van Studio 52nd dus niet nieuw. “Die reacties en gedachten van de jongeren, daar verheug ik me op. Je trekt een tijdje samen op, wisselt ervaringen uit. Je bouwt een band op. Dat vind ik echt een leuke maakmethode. Als je uiteindelijk op het podium staat, weet je dat het authentiek is wat je vertelt en voor wie je er staat.”

De acteur is zowel gamer (FIFA, GTA, Ghost Recon) als vader van een gamer, dus het thema ligt hem wel. “Als je zelf bezig bent, vind je het altijd mee vallen. Ik heb een groep vrienden waar ik online mee afspreek om te gamen. Eén, twee uurtjes (mompelend: worden vaak vier uurtjes) gewoon gezellig. Als ik het huis voor mezelf heb, kan ik rustig zes uur met een vriend zitten gamen. Maar als je iemand ziet gamen, dan is het toch anders. Na anderhalf uur achter het scherm vind ik vaak dat mijn zoon wel weer wat anders mag gaan doen. Best hypocriet, maar ja: ik ben volwassen, dus wie stopt míj als ik te lang doorga?”

“Ik ben heel benieuwd wat jongeren zelf voor ideeën hebben over hoe lang je kunt gamen voor het ongezond is. Dat idee dat gamen slecht voor je is – waar komt dat eigenlijk vandaan? De hand-oogcoördinatie van mijn zoon is beter dan die van mij ooit was. Gamen is ook veel meer dan die schietspelletjes van mij. Soms zie ik mijn zoon steden ontwerpen online, dat doet hij echt heel slim. Sommige hebben puzzels erin, waar je echt intelligent voor moet zijn. Dat kan toch niet alleen maar een slecht effect hebben? Het zou ook een nieuwe vorm van buitenspelen kunnen zijn. Dan is onze gedachtegang ouderwets en moeten we met onze tijd mee.”

Schrijvers gezocht voor GOOD GAME (GG)

14 april 2022 by Amberley Bernabela

Nieuws

GOOD GAME (GG), Special edition

Schrijf mee aan een voorstelling over gamen die eindelijk aan je ouders of docenten uitlegt hoe het zit!

Ben jij tussen de 12 en 25 jaar en een echte gameliefhebber? Dan zijn we op zoek naar jou!

Wij zijn studio 52nd en wij maken voorstellingen over thema’s die belangrijk zijn in jouw leven, zoals bijvoorbeeld gamen. Check de trailer van onze laatste voorstelling, FOK ME HOKJE, die geheel door jongeren is geschreven hier. Dit jaar maken we samen met onze partners en jonge gamers – misschien wel met jou – de muziektheatervoorstelling GOOD GAME: een speelse, explosieve voorstelling waarin we het gamen vieren.

In twee weekenden gaan wij samen aan de slag met het schrijven van teksten en het maken van muziek via coding om een voorstelling te maken. Tijdens deze weekenden bieden wij je gratis activiteiten, nieuwe vrienden en een kennismaking met creativiteit onder leiding van echte pro’s aan.

Ben jij enthousiast geworden en wil je graag jouw teksten of muziek terugzien en -horen in een voorstelling? Doe dan maar gewoon mee: wacht niet langer en meld je aan via https://studio52nd.nl/schrijf-mee-aan-goodgame/

Meld je aan voor 16 mei!

Gamers gotta game

21 maart 2022 by Rosalie

Overig

GOOD GAME (GG), Special edition

Ook bij ons op kantoor stikt het van de gamers! In deze blog houden we lijstjes bij welke games we hebben gespeeld, gekocht of geïnstalleerd sinds de start van Good Game.

It Takes Two
Tick Tock: A Tale for Two
Mass Effect: Legendary Edition
Candy Crush
Parcheesy
The Painscreek Killings
The White Door
Sid Meier’s Civilization VI
Firewatch
What Remains of Edith Finch
Tetris
Scribblenauts
Total War II: WarHammer
Microsoft Flight Simulator
Pokémon Unite
Stardew Valley
De Sims 4
Spiritfarer
Assassin’s Creed Origins
Dragon Age: Inquisition
Mario Kart

Barry Emond over spelen op school

28 januari 2022 by Eva van der Weerd

Achter de schermen, Nieuws

FOK ME HOKJE, Special edition, WIE IS BAAS?

Al 21 jaar speelt acteur Barry Emond voorstellingen voor pubers, waarvan de afgelopen zes jaar ook bij Studio 52nd. Hij speelde mee in Wie is baas? en verzorgde afgelopen maanden nagesprekken bij Fok me hokje. Hoe is het om schoolvoorstellingen te spelen? ‘Zelfs de slechtste dag in het jeugdtheater is beter dan de beste dag op kantoor.’

‘Als je voor pubers speelt, dan maak je sowieso dingen mee,’ vertelt Barry. Ze zijn namelijk heel eerlijk. ‘Als je het goed doet, weet je dat meteen. En als je het niet goed doet ook. Het is nooit zomaar een toneelstukje spelen, dat maakt het heel gaaf om voor deze groep te spelen.’

Is het spelen op school dan echt zo anders dan voor volwassenen in een schouwburg? ‘Die volwassenen hebben moeite gedaan om naar het theater te komen. Ze zijn op tijd gaan eten, moesten parkeren op moeilijke plekken. Ze willen hun avond in het theater dan heel graag leuk vinden. Bij een schoolvoorstelling voor tieners kom je op hun terrein, waar dan ineens allemaal regels zijn, zoals je mond houden en je telefoon uitzetten. Bovendien is het onder schooltijd, dus ze verwachten dat het saai wordt. Om dat idee onderuit te halen en ze dan tóch te overtuigen: dat is één van de belangrijkste aspecten van het jeugdtheater.’

Daar heeft Barry inmiddels wel zijn strategieën voor. ‘Ik probeer er als acteur voor te zorgen dat er in de eerste minuut iets gebeurt wat niemand in de zaal kan. Een spagaat, een dans, iets waardoor mensen gelijk met hun bek open zitten. Je moet knallend beginnen, want als je de aandacht niet gelijk hebt, gebeurt het nooit meer. Daarna kun je rustig terughalen.’

Barry herkent zichzelf in de pubers die eigenlijk geen zin hebben en zich opstandig gedragen. ‘Ik snap nu waarom ik zo aan het schreeuwen was als puber. Je wordt vaak niet behandeld als een volwassene. Veel jongeren voor wie ik speel zijn nog nooit in het theater geweest en het eerste wat ze leren van hun docenten is dat er daar regels zijn. Als acteur probeer ik de jongeren aan mijn kant te krijgen. Juíst de relschoppers en de saboteurs. Ik wil niet dat jij je mond houdt, ik wil je aan het lachen maken. Reacties op de voorstelling moet je nooit in de kiem smoren. Hoe vocaler, hoe beter.’

Ook bij de nagesprekken is Barry blij met uitbundige reacties. ‘Onlangs bij een nagesprek van Fok me hokje reageerde er niemand. Totale stilte. Dan heb je ineens niet honderd kinderen voor je, maar honderd roofdieren. Uiteindelijk heb ik het gesprek maar snel afgerond. Maar het tegenovergestelde heb ik ook meegemaakt, het was geweldig. Na één van de eerste voorstellingen van de nieuwe tournee riep een meisje na afloop door de hele zaal: “Iedereen mag het nu weten, ik ben fucking gay!” Beter krijg je het niet.’

Ook als er echte woede over een voorstelling ontstaat, is dat heel leerzaam. ‘Vooral bij Wie is baas? hadden mensen echt sterke meningen, wat logisch is met een onderwerpen als kolonialisme en racisme. We speelden een keer op een school met voornamelijk leerlingen van kleur. Ze zaten echt te rellen op de tribune. Achteraf vroegen ze aan ons “Waarom moeten juist wij elke keer naar dit soort voorstellingen kijken? Dit weten we toch al?” Dat vond ik heel terecht.’ Barry hoopt daarom ook dat Fok me hokje nu juist wordt gezien door cisgender heterokinderen. ‘Zij hebben deze boodschap nodig, deze informatie. Laten we zorgen dat die op de juiste plek terecht komt.’

Als het een keer niet lukt om de aandacht van de pubers te krijgen, is hij niet boos. ‘Ik probeer dan te leren van wat er misging. Dat is het leuke aan spelen, je krijgt iedere dag een nieuwe kans. Dat de voorstelling gisteren goed ging, zegt niks over vandaag. Ik vind het heerlijk dat het zo onvoorspelbaar is. Zelfs de slechtste dag in het jeugdtheater is beter dan de beste dag op kantoor.’

Bovendien speelt Barry bij Studio 52nd niet alleen vóór jongeren, maar ook teksten geschreven door jongeren. ‘Ik ben heel erg aan boord met de missie van Studio 52nd. De kinderen die de stukken schrijven krijgen echt een uitlaatklep op een hele positieve manier. Het zijn vaak kinderen die van huis uit niet meekrijgen dat er zoiets als theater bestaat. Het is mooi om hen te laten zien wat hun tekst kan doen. Een tekst van een twaalfjarige geeft heel veel informatie over de wereld.’

Studio 52nd maakt bij elke voorstelling een speciaal onderwijsprogramma dat in het bijzonder geschikt is voor VMBO’ers. Zie Barry in actie in de video die we maakten over ons werk op scholen. Meer hierover lees op deze pagina.

FOK ME HOKJE in Kapsalon Theater

17 januari 2022 by Rosalie

Nieuws

FOK ME HOKJE, Special edition

Studio 52nd en Podium Mozaïek doen woensdag 19 januari mee met de actie ‘het Kapsalon Theater’. Theaters zullen worden omgetoverd tot kapsalons, waar optredens van artiesten, theatermakers en cabaretiers te zien zijn.

Podium Mozaïek wordt geen salon, maar zal terugkeren naar de voormalige functie van het pand en worden omgebouwd tot kerk. Theoloog en theatermaker Rikko Voorberg zal met zijn PopUpKerk de kerkdienst van 19 januari openen en Studio52nd speelt de voorstelling FOK ME HOKJE . Ook het huisgezelschap van Podium Mozaiek, het Nederlands Blazers Ensemble (NBE), zal een optreden verzorgen.

Programma

20.00 uur: Zaal open

20.20 uur: Optreden Nederlands Blazers Ensemble (NBE)

20.30 uur: Pop-Up-Kerk door Rikko Voorberg

20.35 uur: FOK ME HOKJE

21.15 uur: Nagesprek

22.00 uur: Einde

De Pop-Up-Kerk is gratis toegankelijk, reserveren is verplicht en kan via deze link.

Voor dit evenement houden we de maatregelen aan van het RIVM die gelden voor kerken, moskeeën, synagogen en andere gebedshuizen. Dit betekent dat de dienst veilig toegankelijk is voor iedereen en dat er 1,5 meter afstand wordt gehouden voor publiek en personeel. Er hoeft geen coronatoegangsbewijs worden getoond.

Volg deze actie op Instagram via @theaterkapsalon

Raoul Petersen, productieleider bij Studio 52nd: ‘Laten we vooral kijken wat er wél kan’

6 december 2021 by Eva van der Weerd

Medewerkers, Nieuws

(W)RAP MY HIJAB, FOK ME HOKJE, Special edition

Raoul Petersen doet de productieleiding voor de Special Editions van Studio 52nd. Sinds juni 2021 is hij betrokken bij Fok me hokje en (W)rap my hijab. Hij is verantwoordelijk voor de praktische kant van de tour, de planning en het contact met theaters, crew en cast. Raoul houdt van de actie die komt kijken bij het productiewerk en vliegt elk uitdagend plan met optimisme aan. Een producent in hart en nieren, dus. Toch is hij pas sinds kort in de podiumkunsten aan het werk.

Hoe ben je bij Studio 52nd terecht gekomen?

‘Ik kom vanuit de zakelijke dienstverlening en was projectleider bij onder andere Rabobank Nederland en de GVB, waar ik werkte aan de Noord-Zuidlijn. Daar merkte ik dat dit niet de richting was waar ik de rest van mijn leven verder in wilde, daarvoor kreeg ik er te weinig energie van. Ik ben dus een zoektocht begonnen om te kijken waar ik wél energie van krijg. De podiumkunsten hebben me altijd geïnteresseerd, dus ik reageerde op de vacature voor productieleider bij Studio 52nd. Het is nieuw voor me en dus een leerproces met vallen en opstaan, maar ik ben van nature iemand die graag alles oppakt en dat kan ik in deze opdracht goed kwijt.

En je werd direct in het diepe gegooid.

‘Mijn eerste klus was de productie van Fok me hokje tijdens de Pride in Amsterdam. In acht dagen speelden we twaalf voorstellingen op zes verschillende plekken, dus ik was van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat in touw. Dat was heel gaaf om mee te maken, je leeft dan even helemaal in een bubbel. Bovendien speelden we op een paar bijzondere locaties, wat altijd leuke uitdagingen met zich meebrengt.’

Wat voor uitdagingen kom je dan tegen?

‘Het meest bijzondere moment die week was een voorstelling in het Muiderslot. We zouden daar op de binnenplaats spelen, maar het zat me niet lekker. Er waren teveel risicofactoren omdat het buiten was. Dus de avond voor de voorstelling besloten we om de voorstelling naar de ridderzaal te verplaatsen. Die was eigenlijk te klein voor het decor, dus dat was een enorme uitdaging. Uiteindelijk was het noodweer en stond de binnenplaats onder water, terwijl wij in de ridderzaal één van de meest intieme, mooiste edities van Fok me hokje hebben gespeeld.’

Tijdens de Pride speelde FOK ME HOKJE in de Ridderzaal van het Muiderslot

Je bent wel in een lastige tijd de podiumkunsten in gegaan. Wat merk je van de coronacrisis bij je werk?

‘Op dit moment is Fok me hokje op tour, maar er worden de laatste week veel schoolvoorstellingen afgelast. Scholen trekken zich terug of theaters kunnen het niet meer voor elkaar krijgen, wat heel begrijpelijk is. De voorstelling wordt goed ontvangen, dus hopelijk kunnen we het later in 2022 nog inhalen. Maar dat is nog totaal onzeker. De coronacrisis vraagt om constant aanpassingsvermogen, maar we moeten ook gewoon accepteren dat het er is. Laten we vooral kijken wat er wél kan en proberen dat voor elkaar te krijgen.

Wat zijn je plannen voor komend jaar?

‘Naast de mogelijke verlenging van Fok me hokje staat er nog een productie bij Studio 52nd gepland, waarbij ik gevraagd ben om al vroeg in het proces mee te werken als creative producer. Ik blijf voorlopig dus bij Studio 52nd betrokken. Naast dit werk organiseer ik klassieke muziekproducties en ben ik projectleider van het Masterclass Festival en het jongerenprogramma Stagedive.’

‘Uiteindelijk zou ik graag zowel meer eigen producties willen neerzetten met mijn eigen bedrijf en tegelijk als creatief producent bij culturele instellingen willen werken. Het liefst wel bij kleine organisaties. Dat vind ik ook zo fijn aan Studio 52nd: ik ben grote organisaties gewend en vind het heel fijn om bij zo’n kleine, energieke club te werken. Ik ben veel liever een groot deel van een kleine organisatie, dan een klein deel van een grote organisatie.

Wat is tot nu toe je hoogtepunt bij Studio 52nd?

Het zijn meestal de kleine momenten waar ik veel voldoening van krijg. Bijvoorbeeld een nagesprek van Fok me hokje tijdens de Pride, waar de ouders van de jonge schrijvers bij zaten. Ze mochten reageren op wat hun kind had geschreven en meegemaakt. Dat was een heel mooi en emotioneel nagesprek. Een voorstelling kan elke keer ongeveer hetzelfde zijn, maar de zaal en de nagesprekken zijn elke keer anders. Dat zorgt ervoor dat je steeds opnieuw geraakt wordt, door het publiek.

FOK ME HOKJE is back, baby!

10 november 2021 by Eva van der Weerd

Nieuws

FOK ME HOKJE, Special edition

‘Deze voorstelling verdient een lange tournee!’ schreef Theaterkant over FOK ME HOKJE. En zo gaat het gebeuren! Binnenkort speelt FOK ME HOKJE voor scholieren en volwassenen door het hele land.

In FOK ME HOKJE spelen professionele acteurs de teksten van jongeren over de beperkende hokjes van genderidentiteit en seksuele oriëntatie. Over opgroeien, vriendschap, uitgaan en kleding. Hoe het is om in de kast te zitten, en er uiteindelijk uit te komen. Een meerstemming eerbetoon aan queer culture met uitbundige choreografieën op een aanstekelijke soundscape.

De jongerenvoorstelling over gender en seksualiteit was al te zien op Pride Amsterdam 2021 en speelt dit jaar voor verschillende scholen. Vanaf 15 november t/m 25 januari is FOK ME HOKJE weer te zien in theaters van Maastricht tot Leeuwarden en van Arnhem tot Rotterdam.

Dit betekent dat de repetities nu in volle gang zijn. Op dit moment zijn choreograaf Winston Ricardo Arnon en regisseur Gable Roelofsen druk bezig met het inwerken van een gloednieuw castlid, Armand Rosbak. Armand neemt tijdens een aantal voorstellingen de rol van Dionisio Matias over. In het FOK ME HOKJE-team is ook een nieuwe technicus begonnen, die zich deze week wegwijs maakt in de voorstelling.

Volgende week wordt er nog gerepeteerd met kostuums en decor. Op 23 november gaat de reprise in première in Jeugdtheater de Krakeling in Amsterdam. Daarna staan er heel veel schoolvoorstellingen op het programma, maar ook een aantal vrije voorstellingen op bijzondere locaties zoals het Student Hotel en het Amsterdam Museum.

FOK ME HOKJE nog niet kunnen aanschouwen? Kijk snel waar je nog kunt komen kijken.

Döne Fil over (W)RAP MY HIJAB: ‘Er ontstaan vaak hele intieme gesprekken.’

4 november 2021 by Eva van der Weerd

Nieuws

(W)RAP MY HIJAB, Special edition

De tournee van (W)RAP MY HIJAB is in volle gang. De voorstelling speelt in theaters, maar vooral ook op scholen in Nederland. Voor en na elke voorstelling volgen scholieren een les, die Studio 52nd ontwikkelt om voorstellingen in een breder maatschappelijk debat te plaatsen. We vroegen Döne Fil, die de nagesprekken bij (W)RAP MY HIJAB verzorgt, hoe deze gesprekken verlopen.

Döne in actie (foto: Studio 52nd)

Döne raakte betrokken bij Studio 52nd als gespreksleider bij FOK ME HOKJE tijdens Pride Amsterdam en werd voor (W)RAP MY HIJAB opnieuw gevraagd voor de nagesprekken. De voorstelling roept op tot gesprek over de zelfbeschikking van vrouwen over hun lichaam. Over de keuze om wel of geen hijab te dragen, exposen via sociale media, roddelen over en het veroordelen van meisjes om hun kledingkeuze.

Het onderwerp van (W)RAP MY HIJAB sprak Döne direct aan. ‘Er heerst nog steeds een taboe op zelfbeschikking van vrouwen. Ik vind het heel belangrijk dat we hier met jongeren over praten. Toen ik kwam kijken bij een repetitie, herkende ik mezelf in de voorstelling, maar ook mijn vriendinnen, mijn nichtjes. Ik werd er stil van.’

Zoeken naar de dialoog

Ook in de klassen vallen de leerlingen soms stil na de voorstelling. Döne zorgt dan voor een open gesprek. ‘Soms is het even zoeken naar de dialoog, maar er ontstaan vaak hele intieme gesprekken. Ik vraag leerlingen bijvoorbeeld of iemand in zijn of haar omgeving weleens in aanraking is gekomen met exposen. In één van de groepen bleek een meisje dit zelf mee te hebben gemaakt. Er kwam gelijk steun vanuit de klas. Eén meisje opperde direct dat ze het voortaan anders moeten aanpakken en elkaar zo moeten blijven steunen.’

Iedereen mag bij de nagesprekken aan het woord komen. ‘We spelen de voorstelling vooral voor gemengde groepen, met verschillende culturele en levensbeschouwelijke achtergronden. Tijdens het gesprek is de nuance die deze diversiteit met zich meebrengt heel welkom. We zorgen ervoor dat iedereen elkaar heeft gehoord. Zo werken we toe naar bewustwording, meer empathie voor elkaars perspectief. Deze eerste, begeleide kennismaking met een ander perspectief is een uitnodiging om deze gesprekken voort te zetten, ook als wij al lang weer weg zijn.’

Girlpower

Jonge meiden schreven (W)RAP MY HIJAB, twee actrices spelen de voorstelling en van regie tot scenografie bestond vrijwel het hele artistieke team uit vrouwen: de voorstelling ademt girlpower. Toch wil Döne bijvoorbeeld ook juist graag de jongens betrekken bij het gesprek. ‘Soms vinden de scholieren in eerste instantie dat de voorstelling echt voor meiden is, of zelfs tégen mannen. Maar is dat wel zo? Als je verder in gesprek gaat, komen de leerlingen er zelf vaak achter dat deze voorstelling over iedereen gaat. We zijn samen verantwoordelijk voor hoe vrouwen worden behandeld in de samenleving. Daar spelen mannen ook een grote rol in.’

Ook bij ouders valt de voorstelling in goede aarde. ‘In Arnhem speelden we in een theater voor meiden en hun moeders. De moeders gingen helemaal stuk om de voorstelling, ze klapten zelfs enthousiast mee. Eén moeder vertelde me dat de voorstelling haar echt wakker heeft geschud. Veel ouders herkennen het oordeel over je wel of niet correct kleden, de sociale controle over het kiezen van de juiste huwelijkspartner en schaamte bij vrouwen. Ze denken dat dit tegenwoordig niet meer speelt, maar het gebeurt nog steeds.’

Ongelijkheid

‘Het is bijzonder om te zien welke gesprekken er allemaal voortkomen uit één korte voorstelling. Het duurt maar een half uur, maar er zit zó veel in. We willen met deze voorstelling laten zien dat iedereen er mag zijn en iedere mening er mag zijn, maar dat je elkaar wel dient te respecteren. Ik hoop dat het jongeren helpt elkaar beter te begrijpen. Er is nog te veel ongelijkheid in het onderwijssysteem, dus dit soort projecten zijn keihard nodig.’

Benieuwd naar de lessen van Studio 52nd? De voorbereidende les kun je hier bekijken. Wil je de voorstelling bijwonen? Het kan op 12 november in Pakhuis de Zwijger. Meld je aan via de website.

De schrijfsters van (W)RAP MY HIJAB horen zichzelf in de voorstelling

1 november 2021 by Eva van der Weerd

Nieuws

(W)RAP MY HIJAB, Special edition

Bij de schoolvoorstellingen van Studio 52nd voeren we nagesprekken in het klaslokaal, bij de openbare voorstellingen ontmoet het publiek de jonge schrijvers in een nagesprek ter plaatse. (W)RAP MY HIJAB werd geschreven door acht meiden tussen de 11 en 21 jaar oud. Tijdens het nagesprek bij één van de eerste voorstellingen in De Krakeling gaven drie schrijfsters hun reactie op de voorstelling.

Foto: Robert van der Ree

Sarah, Khadija en Selima schoven 12 november aan bij een van de eerste nagesprekken voor publiek. Daar gaven ze hun eerste reactie op het zien van de voorstelling, waarin hun teksten werden gebruikt én geluidsopnamen van hun stemmen.

Khadija: ‘Ik dacht eigenlijk dat het saai zou worden, maar dat was helemaal niet zo. Ik vond het heel leuk, een hele stoere voorstelling.’

Sarah: ‘Ik vond het ook heel leuk. Het is wel gek om je eigen stem zo terug te horen door de speakers. Soms hoorde ik Asma of Nora ook teksten brengen waarvan ik dacht “Hé, dat was ik”. Het beste deel vond ik de rap, die erover gaat dat je je niets van anderen moet aantrekken. Je kiest zelf wie je bent.’

Selima: ‘Dat vond ik ook de belangrijkste boodschap, “Bemoei je met jezelf”. Ik hoop dat die boodschap echt wordt overgebracht met deze voorstelling.’

De teksten van de voorstelling ontstonden op een schrijfweekend, waarbij de meiden werden begeleid door regisseur Khadija Massaoudi en actrices Asma el Mouden en Nora Akachar. Nora vertelde daarover: ‘Dat schrijfweekend was ontzettend leuk. Deze meiden zijn zo scherp en talentvol.’ Asma vulde aan: ‘Buiten de opdrachten om gebeurde er ook van alles. We hebben samen gegeten, samen gedanst. Ook daar hebben we veel inspiratie uit gehaald voor de voorstelling. Ik merkte in de weken daarna dat onderwerpen uit de voorstelling steeds terugkwamen in mijn eigen leven. Dingen die ik eerst vanzelfsprekend vond, zijn dat nu niet meer.’

Regisseur Khadija is blij om te werken met de meiden. ‘Er zijn zoveel meisjes die te maken krijgen met dit onderwerp, met oordelen over wat ze dragen, met de keuze om wel of geen hijab te dragen, met exposen. Er wordt vooral veel over deze meisjes gepraat, maar nog veel te weinig met ze.’

12 november speelt (W)RAP MY HIJAB voor het laatst met nagesprek in Pakhuis de Zwijger. Kijk voor de hele speellijst op de voorstellingspagina. Benieuwd hoe de voorstelling is voor volwassenen? Lees de blog die Stadsdeelbestuurder Flora Breemer schreef na het zien van de voorstelling.

Older News »